ചിലത് എന്നും അങ്ങിനെയാണ്, ഓര്‍മ്മകള്‍ ആകുമ്പോഴാണ് അതിന്‍റെ വില നമുക്ക് മനസിലാകുന്നത്. അങ്ങിനെയുള്ള കുറച്ചു ഓര്‍മ്മകള്‍ മറക്കാതെ ഇരിക്കാന്‍ ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു.
ഒരുപാട് കാലം മുന്നേ ഞാന്‍ കുട്ടി ആയിരുന്ന കാലം, അച്ഛനും അമ്മയും അനിയത്തിയും എല്ലാവരും ഉണ്ടായിരുന്ന പാലക്കാട്‌ കാര്‍അമ്മുമ്മയുടെ വീടും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഓര്‍മകളും. അക്കമാമന്‍ ഇടക്ക് ഒക്കെ ഓരോ ക്രയോന്‍സ് കൊണ്ട് വരും. അതിനായി കാത്തിരുന്ന ആ ദിവസങ്ങള്‍. അമ്പലത്തില്‍ ഉത്സവം തുടങ്ങുമ്പോള്‍ അക്കമാമന്‍ ആനപ്പുറത് കയറ്റുന്നതും വീട്ടില്‍ വെഞാമരം, നെറ്റിപട്ടം മുതലായവ വെക്കുന്നതും അതെല്ലാം കളിക്കുന്നതും ( ഇതില്‍ ഇന്ന് ആനയെ മനുഷ്യന്‍റെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്ക് ഉത്സവം ആയാലും എന്തായാലും ഉപയോഗിക്കുന്നതിനോട് യോജിപ്പില്ല)
കാലം കടന്നു അകത്തേത്തറ എത്തുന്നതും അവിടെയുള്ള കൂടുക്കാരും കളികളും ഓര്‍മകളും. പിന്നീടു അച്ഛന്‍ മരിച്ചു കിടങ്ങൂര്‍ വരുന്നതും അവിടെയുള്ള ഓര്‍മകളും .
എല്ലാം ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞ പോലെ തോനുന്നു. കിട്ടില്ല എന്നറിയും എങ്കിലും ആ പഴയ കാലം കുറച്ചു കാലത്തേക്ക് വേണം എന്നാഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു, അത്രമേല്‍ അത് നഷ്ടപെട്ട വേദന അലട്ടുന്നു.
ഇന്നത്തെ ജീവിതവും നാളെ അതുപോലെ ആകുമോ ആവൊ.
നഷ്ടപ്പെടുംവരെ നഷ്ടപെടുന്നതിൻ നഷ്ടമെന്തെന്നു നാമറിയുന്നില്ല എന്നല്ലേ...:-(
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂഅതെ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ