ആദ്യമായി ഞാന്‍ തനിയെ ദൂരെ പോകുന്നത് കൊട്ടരക്കരയുള്ള
ജേക്കബ്ബിന്റെ വീടിലേക്കാണ്. അന്നത്തെ യാത്രയില്‍ എന്‍റെ അടുത്തിരുന്ന ആള്‍
നന്നായി മദ്യപിച്ചിരുന്നു. അയാളുടെ കഥകള്‍ കൊട്ടാരക്കര എത്തുന്നത്‌ വരെ എന്നോട്
പറഞ്ഞു. ബസ്സിലെ മിക്ക ആള്‍ക്കാരും അയാളെ ഒരു
പുച്ഛത്തോടെയാണ് നോക്കിയത്. എല്ലാ മലയാളികളെയും പോലെ മറ്റുള്ളവരുടെ തെറ്റ്
കണ്ടിപിടിക്കുന്നതില്‍ തല്‍പരരായ ആള്‍കാര്‍.
വര്‍ഷങ്ങള്‍ കുറെ കഴിഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു.
വീണ്ടും ഒരു ദൂരയാത്ര ബസില്‍ നടത്തി. ഇത്തവണ വണ്ടിയില്‍ ഇരുന്ന മിക്ക ആളുകളും
അവരുടെതായ ലോകത്താണ്. മൊബൈലില്‍ പാട്ട് കേള്‍കുക്കയോ നെറ്റ് എടുക്കുകയോ ആയിരിക്കും.
സാക്ഷി ഭാവത്തില്‍ ചിന്തിച്ചപ്പോള്‍ ഞാനും അത് തന്നെയാണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലായി.
ലോകം ഇത്ര പെട്ടന്നു ഇത്രയും മാറി എന്ന് ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ അത്ഭുതം തോന്നുന്നു.
ഇന്ന് ലോകം നിയന്ത്രിക്കുന്നത് യന്ത്രങ്ങാളാണ്.
അങ്ങനെയുള്ള ഈ ലോകത്ത്‌ മാനുഷികം എന്ന് നമ്മള്‍ വിളിക്കുന്ന പലതും മാഞ്ഞു
പോകുന്നതായി തോന്നുന്നു. എവിടെ ചെന്നാലും ആളുകള് മൊബൈല്‍ , ലാപ്ടോപ്പ്
തുടങ്ങിയവിയില്‍ ഇന്റര്‍നെറ്റ്, ഗെയിം തുടങ്ങിയവയില്‍ മുഴുകി ഇരിക്കുന്നത് കാണാം.
ഞാനും അതേ അടിമത്തത്തിന്റെ ഇരയാണ്. ലോകം മുഴുവന്‍ മായ ആണെന്ന് പണ്ടെവിടെയോ
വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. മായ ലോകത്തില്‍ മനുഷ്യന് മറ്റൊരു മായ ലോകം സൃഷ്ട്ടികാന്‍
കഴിഞ്ഞു!
ഇന്ന് ഒരപകടം നടന്നാല്‍ ആദ്യാല്‍ അയാളെ
സഹായിക്കുന്നതിന് പകരം ആ ചിത്രം തന്റെ
മൊബൈലില്‍ പകര്‍ത്താനായാണ് ആളുകള് താല്പര്യം. തന്റെ ചുറ്റുവട്ടത്തുള്ള ആളുകളെയും
സാമൂഹിക വിഷയങ്ങളിലും താല്പര്യം മറ്റു പലതിലുമാണ്.
അങ്ങനെ മനുഷ്യന് പതിയെ ഒരു യന്ത്രമായി
മാറുകയാണ്. മനുഷ്യന്‍റെ പുരോഗതികള്‍ തന്നെ അവനെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
എല്ലാം മോശം എന്ന് ഞാന്‍ പറയുന്നില്ല. പക്ഷെ
അധികം ആയാല്‍ അമൃതും വിഷമാണ് എന്ന് പഴമക്കാര്‍ പറയുന്നത് വെറുതെയല്ല....
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല :
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ